- SCAEVAE
- SCAEVAEsunt, qui sinistrâ pro dextra utuntur, ex quo diminutivum Scaevola, Graece Σκαιόλας. Utrumque nomen in cognomen abiit. Namque ad Scaevam quendam scribit Horat. l. 1. ep. 17. ubi Torrentius observat, Iuniorum et Cassiorum cognominis illus fuisse. Nic. Lloyd. Hinc scaeva consilia, i. e. sinistra, infelicia, apud Spartian. in Pescennio Nigro c. 7. scaevum crimen, scaevae loquelae, scaeva pectora, apud Aldhelmum. Vide Salmas. ad d. l. Scaeva Numina, apud Arnob. adv. Gentes l. 3. discordias, furias et scaeva illa Numina. Et verbumobscaevare, apud Plaut. Act. 2. sc. 1. v. 18. Asinar. Metuo quid illic obscaevavit meae falsae fallaciae, pro malum omen afferre., interprete Noniô Marcellô. At Varro de L L. l. 6. auctor est, a manu Scaeva, quam σκαιὰν vocant Graeci, dicta omnia scaeva, i. e. bona: et auspicia quoque sinistra, bona et fausta esse; et quidquid ave sinistrâ addicatur. Quam sententiarum diversitatem reconciliare conatur Phil. Beroaldus, ut dicat Romanis sinistra prosperiora esse, Graecis et Barbaris dextera, hincque Ciceronem de Divin. l. 2. censere, quae bona sunt, sinistra dici, etiamsi dextera sint. Vide de Numinibus laevis, de auguriis dextris, sinistrisque Gellium l 5. c. 12. Livium l. 1. c. 18. Dion. Halicarn. l. 2. Plutarchum Problem. Alios alibi: quorum tamen omnium opiniones ridet Arnob. adv. Gentes l. 4. pro corporis nostri situ quemlibet Orbis cardinem dextrum vel sinistrum esse; anticum vel posticum ostendens. Vide quoque Festum in Posticum, G. Stewechium Electis in l. 1. Arnobii p. 53. ad verba, Mali ominis obscaevitate traducor. De homine vox occurrit apud eundem Arnob. l. 7. Et quam quivis possit quamvis ille sit scaevus et difficillimus, ac significat hominem σκαιὸν, ἐπαρίςτερον, res tarde ac praepostere accipientem. Athenaeus ἀγροῖκον et ἐπαρίςτερον copulat, ac pro uno eodemque sumit, l. 4. Vide Heraldum ad Arnob. locum et plura hîc ubi de Laeva, seu Sinistra manu.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.